دو زن جوان کنار قفسه چوبی کوتاهی خم شدهاند که پر از Labubuهاست. آنها همان سؤالی را میپرسند که ذهن من را مشغول کرده: کدام یک از این عروسکهای کلکسیونی Pop Mart را شرکت اجازه میدهد امروز با خود ببریم؟ Labubu ۱۶ اینچی با شلوار جین و کلاه ماهیگیری، یا Labubu جاکلیدی با خز روشن و چشمان تسخیرشده؟ آیا میتوان هر دو را گرفت؟
کارمند فروشگاه در پکن – اولین فروشگاه Pop Mart – واقعیت را به ما میگوید: «هیچکدام موجود نیست. میتوانید به گروه فنها بپیوندید و منتظر هشدار موجودی بمانید.»
البته. Labubu فقط یک عروسک خرگوش-شیطان-الف-خرس نیست. Labubu در ردیف اول مد ویک میلان نشست. گردشگران در لوور برای خرید از پاپآپ استور صف کشیدند. لیدی گاگا در کنسرت به شکل Labubu لباس پوشید. مدونا در تولدش کیک Labubu سرو کرد. وقتی Labubu در لندن تمام شد، مشتریان دعوا راه انداختند. در تایلند، جایی که Labubu سفیر رسمی گردشگری دولت است، مهمانان مهمانیهای شیک قرص اکستازی به شکل Labubu میخرند. حتی نسخههای تقلبی، به نام Lafufu، طرفداران خود را دارند. نمیتوانید انتظار داشته باشید بدون تلاش، ارز اجتماعی به دست آورید. باید آن را به دست آورید.
در سراسر جهان، کارمندان Pop Mart میگویند ابتدا فیدهای اجتماعی شرکت را برای اخبار و هشدارها دنبال کنید. در چین، گزینه اضافی دارم: اسکن QR کد و پیوستن به گروه وچت اختصاصی. گروه من “گروه فروشگاه اول پکن Pop Mart شماره ۳۵” است.
محاسبات سریع و دلسردکنندهای انجام میدهم. گروه من ۲۰۰ عضو دارد. فرض کنیم ۳۴ گروه دیگر پر شده، حداقل ۷۰۰۰ فن مشتاق منتظر خرید Labubu هستند. و این فقط در این فروشگاه است، که یکی از بیش از ۴۰۰ فروشگاه Pop Mart در چین است. وقتی هشدار موجودی برسد، باید دکمه خرید را سریعتر از بال زدن زنبور عسل بزنیم.
ساعت ۱۰:۵۷ صبح یک روز، خبر در چت میرسد: جاکلیدی عروسکی صورتی به قیمت ۱۰۰ یوان (حدود ۱۴ دلار) در سه دقیقه موجود میشود. زمان میرسد و گروه از ناامیدی منفجر میشود. فقط یک نفر میگوید جاکلیدی را گرفته. دیگران میپرسند آیا میفروشد. حراجی شروع میشود. “نمیفروشم”، خریدار خوششانس مینویسد، اما پیشنهادها ادامه مییابد. در کمتر از یک دقیقه، به ۹۰۰ یوان (۱۲۶ دلار) میرسد. وقتی پاسخ نمیدهد، گروه به غر زدن درباره سختی خرید Labubu از Pop Mart به قیمت اصلی برمیگردد.
بسیاری در چین، حتی طرفداران قدیمی Pop Mart، از پذیرش ناگهانی جهان از سلیقهشان در سال ۲۰۲۵ شگفتزدهاند. امبر ژانگ، شریک و تحلیلگر در شرکت اطلاعات داده پکن، میگوید زمانی جدی به فروش سهام Pop Mart فکر میکرد چون نمیفهمید چرا مصرفکنندگان و بازارها برای یک عروسک دیوانه شدهاند. نظرش تغییر کرد. “حالا دیگه مسئله این نیست که من عینی یا ذهنی فکر کنم خوبه یا نه. اجماع اجتماعی جهانی وجود داره که این محبوب است، این هیت است.”
در نیمه اول ۲۰۲۵، جنون Labubu درآمد جهانی Pop Mart را بیش از ۲۰۰ درصد افزایش داد. حالا ارزشش ۴۶ میلیارد دلار است – رتبهای زیر دیزنی و نینتندو در صنعت مشابه، و بیش از سازندگان ترانسفورمرز، باربی، و هللو کیتی با هم. خارج از غولهای الکترونیک و نرمافزار چین، برندهای مصرفی کمی از این کشور اینقدر در جهان موفق بودهاند.
جایی که خریداران غربی در Shein یا Temu (یا آمازون) “ساختهشده در چین” را با فراوانی تقلبی ارزان مرتبط میدانند، روی محصول Pop Mart به معنای جدیدی است: پدیده فرهنگی بومی که علیرغم – یا شاید به دلیل – دستنیافتنی بودنش، در جهان ستایش میشود. همزمان با فشار گردشگری دولت چین و بهبود نگرشها به چین در جهان، Labubu به صورت واقعی چهره قدرت نرم روبهرشد این کشور شده، حتی اگر Pop Mart ترجیح دهد از ژئوپلیتیک فاصله بگیرد.
این تابستان، سفری بینالمللی برای نفوذ به لبخند Labubu و باز کردن پرکننده پلیاستر نرم داخلش آغاز کردم. فروشگاههای Pop Mart در چهار کشور بازدید کردم، با مدیر اجرایی شرکت مصاحبه کردم، در کافه Labubuتم خوردم، Labubuهای اندازه انسانی را در مقابل تماشاگران دیدم، و با طرفداران قدیمی درباره سفرشان به داخل یا خارج از فندوم صحبت کردم. Labubuهای زیادی، واقعی و تقلبی، نرم و صاف، آویزان از کیفها و نشسته روی شانهها دیدم. در حالی که علاقهام کاملاً ژورنالیستی بود، در پایان صدها دلار غیرقابل بازپرداخت روی Labubuهای خودم خرج کردم – و نزدیکتر به درک اینکه چگونه میلیونها نفر، از هیچ، عاشق یک هیولای خرگوشگوش شدند.
وانگ نینگ، بنیانگذار ۳۸ ساله Pop Mart، با روحیه کارآفرینی بزرگ شد. والدینش فروشندگان کوچکمقیاس بودند که از نوارهای کاست تا چوب ماهیگیری میفروختند. وقتی وانگ از دانشگاه فارغالتحصیل شد، استودیو مستند، هتل بودجهای، و هدبندهای درخشان تعطیلاتی را اداره کرده بود. بلافاصله پس از دریافت دیپلم، سوار قطار به پکن شد. سال بعد، ۲۰۱۰، اولین فروشگاه Pop Mart را در یک مرکز خرید شمال غربی پکن باز کرد. خودش سیمکشی، قفسهها، و مبلمان را نصب کرد.
در کتاب بیوگرافی شرکتی A Company One of a Kind، وانگ میگوید فروشگاههایش را مانند مکانهای عبادت طراحی کرده (شاید اینستاگرامپسندتر). وقتی امسال بازدید کردم و در محراب Labubu زانو زدم، اولین فروشگاه Pop Mart به این شکل تبدیل شده بود. اما در ابتدا، گجتها، لباسها، و اسباببازیهای ترندی – هرچه جوانان آن زمان “کول” میدانستند – میفروخت. (به همین دلیل نامش را گذاشتند.) در واقع، قبل از گزارش این داستان، نمیدانستم احتمالاً در سالهای اولیه بازدید کردهام. دانشگاهم نزدیک بود و آن مرکز خرید مکان آخر هفتهام. احتمالاً صدها بار از کنارش رد شدم و گاهی وارد شدم. حدس میزنم به یادماندنی نبود. اما کسبوکار تعقیب ترندها سودآور بود و Pop Mart در پنج سال اول به ۲۴ فروشگاه رسید.
در ۲۰۱۵، وانگ همکلاسی MBAاش، سی دی، را متقاعد کرد به استارتآپش بپیوندد. (سی بعداً مدیر عملیاتی شد.) آن سال، متوجه شدند یک سوم درآمد برخی فروشگاهها از یک محصول میآید – Sonny Angels، فیگورهای کلکسیونی ژاپنی شبیه فرشتههای برهنه با کلاههای مختلف. این فیگورهای ۳ اینچی در “جعبههای کور” فروخته میشوند، یعنی خریدار تا باز کردن نمیداند کدام را گرفته. وانگ و سی میخواستند Pop Mart توزیعکننده انحصاری Sonny Angels در چین شود. شرکت ژاپنی رد کرد و ایمیل زد که راههایشان جدا باشد.
برای اولین بار، وانگ و سی به تبدیل Pop Mart به برندی با تولید فیگورهای شبیه Sonny Angel با طراحیهای خود فکر کردند، که در صنعت به IP (مالکیت معنوی) معروف است. کنی وانگ، طراح اسباببازی هنگکنگی معروف به ایجاد Molly (دخترک با موهای بوب بلوند و لبهای جمعشده)، را پیدا کردند. در ۲۰۱۶، قراردادی برای تولید انبوه فیگورهای Molly امضا کردند. “اولین قراردادمان با کنی دستی توسط کنی و من نوشته شد”، سی در مصاحبه انحصاری با WIRED به یاد آورد. او و وانگ بعداً به عدم حرفهای بودن آن قرارداد خندیدند.
Pop Mart مفهوم جعبه کور را پیش برد و rituals منحصربهفردی برای افزایش هیجان ایجاد کرد: وقتی جعبه را انتخاب میکنید، میتوانید وزن آن را حس کنید یا تکان دهید تا صدا بشنوید – اما نمیتوانید لبهها را فشار دهید، شکافها را باز کنید، یا روی ترازو بگذارید. طرفداران جعبه کور اصطلاحات خود را دارند. نتایج زشت leikuan (شیء نفرتانگیز)، موردعلاقه rekuan (شیء داغ)، و نادرترین yincangkuan (شیء پنهان) که فقط در هر ۷۲ تا ۷۲۰ جعبه پیدا میشود.
شرط Pop Mart روی Molly و جعبههای کور پرداخت شد و شرکت با طراحان جدید قرارداد بست. در مصاحبههای آن زمان، وانگ استراتژی Pop Mart را با لیبلهای موسیقی مقایسه میکرد – همیشه به دنبال استعداد بعدی.
Labubu به عنوان شخصیت پسزمینه در کتاب کودکان وارد جهان شد. The Story of Puca در جنگلی تاریک و اساطیری رخ میدهد. داستان حول Puca، پری، و ساکنان جنگل – از جمله ۱۰۰ الف اندازه گربه با گوشهای خرگوش و لبخندهای نوکتیز نهدندانه – میچرخد. کاسینگ لانگ، نویسنده، میگوید نام “Labubu” را پس از جستوجوی اینترنتی که نشان داد کسی ادعایی ندارد، انتخاب کرد.
لانگ سالها موجودات شبیه Labubu را doodle میکرد. متولد هنگکنگ در ۱۹۷۲، در ۶ سالگی به هلند رفت چون والدینش رستوران چینی داشتند. هلندی بلد نبود، پس معلمی کتابهای تصویری با کلمات کمتر داد. لانگ ساعتها در طبقه بالای رستوران، کتابها را میخواند و نقاشی میکرد. میگوید کارتونهای اروپایی مانند Smurfs بلژیکی و Moomins فنلاندی به ادغامش کمک کردند. “دوستترینها داستانهای ارواح و پریان هستند. جو کمی وهمآلود و ناراحتکننده دارند – چیزی که هم دوست دارم و هم میترسم.”
هرچند Labubu قهرمان کتاب نبود، اولین شخصیت از ۲D به ۳D رفت. لانگ با هاوارد لی، بنیانگذار استودیو اسباببازی هنگکنگ How2Work، برای تولید فیگورهای Labubu یادبود همکاری کرد. “وقت برای رنگآمیزی اسپری نداشتیم، پس اولین Labubu کاملاً سیاه بود”، لی به یاد میآورد. دو مرد ۱۰۰ نسخه کتاب The Story of Puca و ۶۰ فیگور Labubu دسترنگشده را به کنوانسیون اسباببازی تایپه در ۲۰۱۵ بردند. همه تمام شد.
The Monsters، فرانچایز لانگ که شامل Labubu، Puca، و دیگر موجودات جنگل است، حرفهاش را turbocharged کرد. در پاسخهای کتبی به WIRED (از طریق لی، چون لانگ گوشهگیر است)، میگوید وانگ Pop Mart را در همان کنوانسیون چند سال بعد ملاقات کرد. “Pop Mart را انتخاب کردم چون ارزشهای خلاقانه مشابهی داشتیم، که نادر است. تیم تولید عالی هم داشتند.” حتی وقتی Pop Mart دهها فروشگاه در چین داشت، برای گسترش خارجی آماده میشد. در ۲۰۱۹، لانگ و Pop Mart قراردادی انحصاری برای تولید اسباببازیهای بر اساس IP Monsters امضا کردند.
با کمک Pop Mart، Labubu از فیگورهای هابی برای کلکسیونرها به کاتالوگ وسیع اسباببازی، لوازمالتحریر، و لوازم جانبی انبوه تولید تبدیل شد. Labubu خود، طبق طرفداران، تغییر کرده. در ابتدا، بیشتر اسباببازیهای Labubu سر مربعی و شیطانوار داشتند. Labubuهای امروز سر گرد، پشمالو، و دوستداشتنی به نظر میرسند.
بزرگترین تغییر در ۲۰۲۳ بود، وقتی Pop Mart جاکلیدیهای عروسکی با صورت و اندام وینیل تولید کرد. این امروز نوآورانه به نظر نمیرسد، اما قبلش اسباببازیهای Pop Mart یا عروسکهای نرم با ویژگیهای صورت صاف یا عروسکهای وینیل سخت برای میز بودند. جاکلیدیهای Labubu مخاطب وسیعتری پیدا کردند. یکی یکی، tastemakerهای تأثیرگذار – لیزا از Blackpink، ریحانا، کیم کارداشیان، مارک جاکوبز – با لباسهایی با جاکلیدی Labubu عکس گرفتند. “خیلی هیجانزده بودیم، اما واقعاً انتظار وایرال شدنش را نداشتیم”، سی میگوید. لانگ میگوید “هم خیلی خوشحال و هم خیلی شگفتزدهام.”
تا ۲۰۲۴، فرانچایز Monsters حدود ۴۲۵ میلیون دلار درآمد جهانی سالانه داشت – هفت برابر سال قبل. در شش ماه اول ۲۰۲۵، Pop Mart ۶۷۰ میلیون دلار Labubu فروخت، بیش از فروش باربی یا هاتویلز در همان دوره. کلکسیونرها هم ثروتمند شدند. در پکن، مجسمه اندازه انسانی Labubu نعنایی، ساخته How2Work در سالهای اولیه، اخیراً به ۱۵۰,۰۰۰ دلار حراج شد.
“واقعاً خیلی محبوب است”، سی میگوید. “همه فکر میکردند ما بازاریابی کمبود میکنیم چون بیشتر کاربران نمیتوانستند یکی بگیرند.” در واقع، شرکت ظرفیت تولید عروسکی را افزایش داد. در ۲۰۲۴، ۳ میلیون عروسک در ماه تولید میکرد. حالا بیش از ۳۰ میلیون، و هدف ۵۰ میلیون تا پایان سال است. در اواسط ژوئن، پیشفروش عروسکهای Labubu با تحویل یک ماه بعد برای کنترل تقاضا شروع شد. قیمت فروش مجدد کاهش یافت.
با این حال، برای گرفتن جاکلیدی Labubu امروز، نیاز به ارتباط با توزیعکننده، زندگی در کشوری با عرضه بیشتر، یا شانس بسیار دارید. آنا، تحلیلگر کسبوکار در هنگکنگ، میگوید طرفدار اسباببازی نبود اما به دلیل دیدن Labubu روی کیفهای اطرافیان، درباره Pop Mart یاد گرفت. تابستان، به دوستان آمریکاییاش شش Labubu جدید از فروشگاه هنگکنگ داد، جایی که آسانتر بود. دوستان سریع گرفتند. “وقتی IP چینی اینقدر در خارج پذیرفته میشود، حس خوبی داری”، میگوید، و به وایرال شدن Labubu به عنوان مثالی از نفوذ روبهرشد فرهنگ آسیایی اشاره میکند. بعلاوه، “من دسترسی دارم که آنها در آمریکا ندارند. این وضعیت اجتماعیات میشود.”
روز بعد از شکست در گرفتن Labubu از فروشگاه اصلی Pop Mart، به Pop Land، پارک موضوعی ۱۰ هکتاری شرکت در مرکز پکن، میروم – و شاید واضحترین نشانه اینکه Pop Mart به سراغ ناهار دیزنی آمده. (“اسباببازیهای هنری ما مثل فیلمهای دیزنی هستند. آنها از فیلمها برای رسیدن به مصرفکنندگان، پرورش فنها، و ساخت IP و جوامع فن استفاده میکنند. ما از اسباببازیهای هنری.”)
Pop Land حدود ۱ درصد اندازه یونیورسال استودیوز در پکن و دیزنیلند شانگهای است، اما برخلاف پارکهای دیگر، کنار منطقه کنسولگری و چند ایستگاه مترو از شلوغترین مناطق تجاری پکن است. در فضای سبز شهری است، که یعنی Pop Mart حتی یک درخت را جابهجا نکرد. به جای آن، ساختمان متروکهای را بازسازی کرد و Molly’s Castle نامید. منطقه برگدار Labubu Adventure Forest شد، هرچند روشنتر و کودکپسندتر از تصویر اصلی لانگ به نظر میرسد. در انتهای جنگل، بازیگران “اردوی آموزش جنگجویان” را با لباسهای اندازه انسانی Labubu اجرا میکنند.
برای ناهار در رستوران پارک، طبقه سوم Molly’s Castle، میایستم. وقتی مینشینم و به پیشخدمت میگویم تنها هستم، عروسک عروسکی ۲۳ اینچی را روی صندلی مقابلم میگذارد. همنشینم Zimomo، رئیس مرد قبیله Labubu در کتاب اصلی و یکی از نادرترین محصولات Pop Mart است. در طول ناهار، بازدیدکنندگان Pop Land مدام میآیند و میپرسند آیا Zimomo را خودم خریدهام و آیا میتوانند عکس بگیرند. احساس میکنم با سلبریتی غذا میخورم.
در میز کنارم مادری با دختر کوچکش است. میپرسم چه چیزی آنها را آورده. مادر میگوید دخترش، که کمتر از یک ماه دیگر ۴ ساله میشود، از طریق ویدئوهای Douyin (نسخه چینی تیکتاک) Labubu را پیدا کرد و عاشق شد. به خرید دو عروسک Zimomo فکر میکرد، اما هر کدام ۲۰۰ دلار در بازار فروش مجدد است، پس هنوز مردد است. روز قبل، در رسانههای اجتماعی دید که دختر دوستش مهمانی تولد Labubuتم داشت، با اتاق پر از دهها Labubu نادر. ویدئوهای مهمانی را نشانم میدهد. “مادرش کلی پول داد تا اینها را بگیرد”، میگوید.
از شروع شکار Labubuام، میدانستم گزینه فروشندگان وجود دارد، که در چین به اصطلاح huangniu (گاو زرد) معروفند. دانگ، مشتری Pop Mart از ۲۰۱۸ در شانگهای، میگوید بسیاری huangniu که میشناسد از باتهایی برای نظارت رسانههای اجتماعی و گرفتن کالا در میلیثانیه استفاده میکنند. دانگ مبلغ کمی برای پیوستن به گروههای چت که اطلاعات زودرس میدهند، پرداخت کرده. خودش را fenniu مینامد – بین فن و huangniu. بیشتر محصولات Labubu را جمع کرده، پس فقط جدیدها را برای سود میخرد. (به نظرم huangniu است.)
با احترام به دانگ، احساس میکنم پول انداختن به چالش و تمام کردن اشتباه است. پس به توصیه دیگر عمل میکنم: به تایلند برو.
از موفقیتهای خارجی Pop Mart، تایلند غیرمنتظرهترین است. Pop Mart ابتدا روی کشورهای ثروتمند مانند ژاپن و سنگاپور شرط بست، اما بازار تایلندی پس از اینکه لیزا، ستاره K-pop تایلندی، طرفدار آشکار Labubu شد، موفقیت runaway داشت. فروشگاههای تایلند “شماره یک جهان با حاشیه زیاد” در درآمد هر فروشگاه هستند، طبق سی. میان فنهای چینی، حکمت متعارف این است که Pop Mart بازار تایلند را با عرضه بیشتر اسباببازیهای محبوب پاداش میدهد، پس حتی مسافر معمولی میتواند یکی بگیرد.
هدفم جاکلیدی خاص تایلندی با لباس سنتی طلایی براق است. فنهای چینی آن را “خواهر تایلندی” Labubu مینامند. حدود ۳۰ دلار در فروشگاه Pop Mart، اما در چین فروشندگان تا ۱۱۰ دلار میخواهند.
ابتدا، بانکوک مثل پکن ناامیدکننده است. در هر پنج مرکز خرید، صفهای طولانی بیرون Pop Mart فقط برای کسانی است که رزرو آنلاین گرفتند، که در ۱۰ ثانیه پر میشود. سپس، در مرکز خرید Terminal 21، چیزی عجیب در استارباکس روبروی Pop Mart متوجه میشوم. تقریباً نیمی از صندلیها اشغال کسانی است با کیسههای کاغذی پر از عروسکهای Labubu بازنشده. هر ۵ دقیقه، کسی از فروشگاه تمام میکند و Labubu خریدهشده را به استارباکس میآورد، و کسی نشسته جعبههای بازنشده را چک میکند، رسید را میبیند، و از طریق QR کد پرداخت میکند.
نام، کارمند استارباکس، میگوید به بازار زیرزمینی فروش مجدد Labubu برخوردهام. تابلوی “لطفاً از خرید/فروش در فروشگاه خودداری کنید” فروشندگان را متوقف نکرده. “معاملات را بیرون فروشگاه انجام میدهند و بعد اینجا مینشینند، پس کاری نمیتوانم بکنم”، نام میگوید.
یک فروشنده توجهم را جلب میکند. احتمالاً ۱۰۰ جاکلیدی عروسکی دور پایش روی زمین چیده. نزدیک میشوم و میفهمم از چین است. میگوید کسبوکار Airbnb دارد اما اغلب به بانکوک سفر میکند، و هر بار محصولات Pop Mart را برای فروش مجدد به خانه میبرد. دیروز نتوانست رزرو آنلاین بگیرد. برای جعبه شش جاکلیدی که ۱۰۰ دلار در فروشگاه است، نزدیک ۴۰۰ دلار پرداخت میکند؛ در چین حدود ۵۰۰ دلار میفروشد.
رابطه Pop Mart و این فروشندگان مرا مجذوب میکند. از یک سو، تقاضای بالای Labubu به هر کسی، تایلندی یا چینی، اجازه سود از اسکالپینگ آماتور میدهد. اما بدون این فروشندگان، آیا هیپ Labubu قیمتها را بالا میبرد؟ تنها کسانی که ضرر میکنند فنهای واقعی بدون وسیلهاند. (برای ثبت، سی میگوید شرکت “کاملاً از huangniu متنفر است” و مدام استراتژی برای بلاک کردنشان دارد.)
نشسته در استارباکس و تلفن را نظارت میکند، فروشنده چینی سخاوتمندانه به هموطن نکاتی برای خرید Labubu میدهد. عکس دو عروسک Labubu را نشانم میدهد، که فنها “شاه” و “ملکه” مینامند. ظاهراً فروشگاه امروز این دو را موجود دارد، هرچند اعلام عمومی نکرده. اگر مستقیم به صندوق بروم و بخواهم، کارمند پیدا میکند. “به فروشگاه برو و ببین. دفعه بعد اگر چیز دیگری موجود بود، بهت میگم”، میگوید.
به صندوق Pop Mart میروم و میگویم شاه و ملکه را میخواهم. صندوقدار دو جعبه را از زیر پیشخوان با لایه نازک دستمال خارج میکند. با جایزهام از فروشگاه بیرون میروم، Labubuهای گرانبها را که سه دقیقه پیش حتی نشناخته بودم، در آغوش گرفتهام. آیا به آنها نیاز دارم؟ آیا حتی دوستشان دارم؟ نمیدانم، اما همیشه میتوانم بعداً بفروشم، درست؟
در کنفرانس مطبوعاتی Pop Mart در آگوست، مدیران سؤال اجتنابناپذیر را شنیدند: محبوبیت Labubu پایدار است؟ سال بعد هم دربارهشان حرف میزنند؟ آیا این تکرار حباب Beanie Babies اواخر ۱۹۹۰ است، با عروسکهای پشمالو، کمبود ساختگی، و FOMO آنلاین؟
وانگ نینگ، که فوربز او را دهمین مرد ثروتمند چین میداند، با پاسخی پیروزمندانه، برخلاف سبک محتاطانه معمولش، پاسخ داد. “من با یک سؤال جواب میدهم: شاید امسال زیاد درباره میکی ماوس، ناروتو، یا هللو کیتی حرف نزنید، اما آیا این یعنی ارزششان صفر شده؟” ادامه داد: “مثل کشف معدن طلا است، و همه هیجانزده دربارهاش حرف میزنند. اما وقتی هیاهوی جمعیت تمام شود، معدن طلا ناپدید میشود؟”
وانگ جواب دیگری هم داد. جلوی دوربینها، هفت مدیر مرد Pop Mart – منظرهای گیجکننده برای شرکتی که درآمدش عمدتاً از مصرفکنندگان زن جوان میآید – پشت عروسکهای هفت شخصیت پرفروش Pop Mart نشستند. Labubu مرکز صحنه بود، اما دیگران یادآوری کردند که شرکت IPهای بیشتری در آستین دارد. چهار شخصیت دیگر (Molly, Skullpanda, Crybaby, Dimoo) هر کدام بیش از ۱۵۰ میلیون دلار کالا فروختند. در یادداشت تحقیقاتی طولانی، تحلیلگران Goldman Sachs موازی با Beanie Babies نه، بلکه با دیزنی و لیبلهای K-pop کشیدند. چرخه محبوبیت کارتونها یا آیدلهای K-pop حدود دو تا سه سال است، اما با محصولات جدید یا بازارهای جغرافیایی جدید میتواند تمدید شود. شرکتهای قوی نوار نقالهای از آیکونهای جدید میسازند که فادهای جدید میشوند.
به نوعی، مسیر Pop Mart قبلاً توسط شرکتهای قبل پیموده شده. اما این اولین بار است که یک شرکت چینی اینقدر نزدیک به تبدیل شدن به ستون فرهنگی غربی شده. برندهای دیگر کشورها این تغییر ادراک را گذراندهاند، درک سالگر، رئیس برند لباس لوکس هنگکنگ تأسیسشده در ۱۹۹۴، اشاره میکند. تویوتا، سونی، سامسونگ. “مدتهاست کسی چیزی را به خاطر ژاپنی یا کرهای بودن انتقاد نمیکند. فکر میکنم همان جزر و مد که در جاهای دیگر دیدهایم، خیلی خیلی محتمل است با محصولات ساخت چین اتفاق بیفتد.”
ناظران فرهنگ اینترنتی آمریکایی به تغییر vibe در سال ۲۰۲۵ اشاره کردهاند، پذیرش خفن چینی. فقط ببینید ژانویه چه شد وقتی دولت آمریکا سعی در ممنوعیت تیکتاک به دلیل روابطش با کشور کرد: کاربران پیشاپیش به جایگزین چینیتر، RedNote، هجوم بردند. حتی روی پلتفرمهای آمریکایی، مردم از ویدئوهای کارخانههای درخشان شنژن، زیباییهای سایبرپانک چونگچینگ، و بله، Labubu شگفتزدهاند.
پس از بازگشت به آمریکا با شاه و ملکه Labubuام، خوابهای استرسزا درباره هشدارهای موجودی میدیدم. هنوز به “خواهر تایلندی” که از دست رفته فکر میکردم.
فکر میکردم چقدر عالی است صاحب Labubu طلاییروی باشد. وقتی مردم درباره جایزهام میپرسند، که قطعاً خواهند پرسید، شاید ماجراجویی Pop Martام را بگویم – چطور یک ژورنالیست برای درک روانپریشی جمعی Labubu ۲۰۲۵ بیرون رفت، فقط برای افتادن در دامش، چطور با باتها و huangniu جنگیدم تا مال خودم را بگیرم، که Labubu را خاص نمیکند ارزش فروش مجددش، بلکه مسافتی است که مردم برای به دست آوردنش طی میکنند و جامعه آنلاین که برای کمک به هم میسازند. شاید به پارک موضوعی سوررئال در پکن که دو برابر اندازهاش گسترش مییابد و سری کارتونی در تولید اشاره کنم، که ممکن است این غول فرهنگی چینی را برای مدت طولانی نگه دارد. و شاید شنونده، در پایان، خودش یک Labubu بخواهد.
یک هفته مضطربانه فروشگاه Pop Mart تایلندی و پلتفرمهای تجارت الکترونیک محلی را چک کردم. خرید “خواهر تایلندی” Lafufu احساس تقلب میکرد، و از کمک به اقتصاد اسکالپرها عذاب میکشیدم.
در نهایت، تسلیم شدم: به دوستی در بانکوک گفتم یکی را از فروشندگان مرکز خرید بخرد، هر قیمتی. بالاخره یکی را به ۷۵ دلار گرفت. هزاران مایل پرواز کرد و حالا در گوشه اتاق نشیمنم در نیویورک، هنوز در بستهبندی پلاستیکی اصلی، نشسته. بعد از همه، خیلی گرانبهاست تا روی کولهپشتی آویزان کنم. از آن زمان به فروشگاه Pop Mart نرفتهام .
