بیماری لژیونر و ارتباط آن با تغییرات اقلیمی
با افزایش دمای جهانی، سیستم‌های تهویه مطبوع بیش از پیش فعال شده‌اند، از واحدهای کوچک پنجره‌ای تا برج‌های خنک‌کننده عظیم در ساختمان‌های آپارتمانی شهرهای بزرگ. اما این دستگاه‌ها، در کنار خنک کردن هوا، شرایطی را برای رشد و انتشار باکتری‌های خطرناک مانند لژیونلا فراهم می‌کنند که عامل بیماری لژیونر است. این بیماری، که نوعی ذات‌الریه باکتریایی است، در تابستان ۲۰۲۵ در نیویورک بیش از ۱۰۰ نفر را مبتلا کرده و پنج نفر را کشته است. تغییرات اقلیمی نه‌تنها این بیماری را در مناطق مستعد شایع‌تر کرده، بلکه آن را به مکان‌های جدیدی مانند دیربورن، میشیگان گسترش داده است. آی تی پالس، مرجع اخبار فناوری و سلامت، این تهدید رو به رشد و راه‌های مقابله با آن را بررسی می‌کند.
بیماری لژیونر چیست؟
بیماری لژیونر نوعی ذات‌الریه شدید است که توسط باکتری لژیونلا ایجاد می‌شود و از طریق استنشاق قطرات ریز آب آلوده منتقل می‌شود. علائم شامل تب، سردرد، تنگی نفس، و سرفه است که معمولاً چند روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری ظاهر می‌شوند. نرخ مرگ‌ومیر این بیماری حدود ۱۰ درصد است و سالانه حدود ۵۰۰۰ نفر در ایالات متحده جان خود را از دست می‌دهند. افراد آسیب‌پذیر مانند کودکان خردسال، سالمندان، زنان باردار، و افراد با سیستم ایمنی ضعیف در معرض خطر بیشتری هستند.
نقش تغییرات اقلیمی در گسترش بیماری لژیونر
تغییرات اقلیمی شرایطی را ایجاد کرده که رشد و انتشار لژیونلا را تسهیل می‌کند:
افزایش دما و رطوبت
لژیونلا در آب‌های راکد و گرم (۲۵ تا ۴۲ درجه سانتی‌گراد) رشد می‌کند. گرمای تابستانی و رطوبت بالا، که با تغییرات اقلیمی تشدید شده‌اند، محیطی ایده‌آل برای تکثیر این باکتری فراهم می‌کنند.
کاهش کیفیت آب
گرمایش جهانی کیفیت آب طبیعی را کاهش داده و شرایطی مانند آب اسیدی و کمبود اکسیژن را ایجاد کرده که برای لژیونلا مطلوب است.
افزایش وابستگی به سیستم‌های خنک‌کننده
با گرم‌تر شدن هوا، استفاده از برج‌های خنک‌کننده در ساختمان‌های شهری افزایش یافته است. این برج‌ها، که آب گرم را به هوای خنک تبدیل می‌کنند، می‌توانند غبار آلوده به لژیونلا را در هوا پراکنده کنند.
بارندگی شدید و سیل
بارندگی‌های سنگین مرتبط با تغییرات اقلیمی می‌توانند آب آلوده به لژیونلا را به سیستم‌های آب شهری وارد کنند، و خطر شیوع را افزایش دهند.
تأثیر بر جوامع کم‌درآمد
بیماری لژیونر نمونه‌ای از تأثیرات نابرابر تغییرات اقلیمی بر جوامع کم‌درآمد است. به گزارش نیویورک تایمز و گوتامیست، سیستم‌های خنک‌کننده در مسکن‌های کم‌درآمد اغلب به دلیل نگهداری ضعیف، محل رشد لژیونلا هستند. در نیویورک، بازرسی‌های برج‌های خنک‌کننده در سال ۲۰۲۵ به ۱۲۰۰ مورد کاهش یافت، در حالی که در سال ۲۰۱۷ بیش از ۵۰۰۰ بازرسی انجام شده بود. جوامع کم‌درآمد، که اغلب در معرض زیرساخت‌های قدیمی و شرایط بهداشتی ضعیف‌تر قرار دارند، بیشتر در معرض خطر هستند.
شیوع‌های اخیر: نیویورک و میشیگان
نیویورک
در تابستان ۲۰۲۵، شیوع بیماری لژیونر در منطقه هارلم مرکزی نیویورک بیش از ۱۰۰ نفر را مبتلا کرد و پنج نفر جان باختند. مقامات بهداشتی منبع را به برج‌های خنک‌کننده آلوده در ساختمان‌های بزرگ ردیابی کردند.
میشیگان
اخیراً، باکتری لژیونلا در سیستم آب یک خانه سالمندان در دیربورن، میشیگان کشف شد. این ایالت، همراه با اوهایو، پنسیلوانیا، ایلینوی، و ویسکانسین، شاهد افزایش موارد در سال‌های اخیر بوده است.
چگونه از خود محافظت کنیم؟
هوشیاری و آگاهی
- هشدارهای بهداشتی عمومی را دنبال کنید، به‌ویژه اگر در مناطقی مانند نیویورک یا میشیگان زندگی می‌کنید که لژیونلا شایع است.
- در صورت داشتن شرایط پرخطر مانند دیابت، بیماری‌های مزمن ریوی، یا سن بالای ۵۰ سال، به علائم مانند تب و تنگی نفس توجه کنید و فوراً به پزشک مراجعه کنید.
فیلترهای آب
استفاده از فیلترهای آب با کیفیت بالا می‌تواند خطر را کاهش دهد، اگرچه CDC هشدار می‌دهد که فیلترهای نقطه‌ای محدودیت‌هایی دارند.
نگهداری سیستم‌های خنک‌کننده
- اگر از کولرهای تبخیری یا مرطوب‌کننده استفاده می‌کنید، آن‌ها را تمیز نگه دارید و از آب فیلترشده استفاده کنید.
- فشار عمومی بر مالکان ساختمان و مقامات بهداشتی برای بازرسی منظم برج‌های خنک‌کننده ضروری است.
درمان زودهنگام
در صورت تشخیص زودهنگام، بیماری لژیونر با آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند لووفلوکساسین یا آزیترومایسین قابل درمان است.
چالش‌های بهداشت عمومی
بیماری لژیونر یک چالش بهداشت عمومی است، زیرا باکتری از طریق سیستم‌های آب شهری و غبارهای موجود در هوا پخش می‌شود. تلاش‌های فردی، مانند فیلترهای آب، تنها تا حدی مؤثرند. راه‌حل اصلی، نگهداری دقیق سیستم‌های آب و برج‌های خنک‌کننده است که نیازمند سرمایه‌گذاری و نظارت عمومی است.
تغییرات اقلیمی با افزایش دما، رطوبت، و بارندگی‌های شدید، خطر بیماری لژیونر را تشدید کرده و جوامع کم‌درآمد را بیش از دیگران تهدید می‌کند. شیوع‌های اخیر در نیویورک و میشیگان نشان‌دهنده نیاز فوری به بهبود زیرساخت‌ها و بازرسی‌های منظم است. با آگاهی، اقدامات پیشگیرانه، و فشار برای اصلاحات سیستمی، می‌توان این تهدید را کاهش داد. برای به‌روز ماندن با اخبار سلامت و محیط زیست، آی تی پالس را دنبال کنید.
