آیا زمین خودش را لو می‌دهد؟ سیگنال‌های راداری ما قابل شناسایی توسط بیگانگان هستند!
درحالی‌که بشر هنوز هیچ نشانه‌ای قطعی از وجود تمدن‌های فرازمینی کشف نکرده، خود ما هر روز موقعیت زمین را به‌طور ناخواسته به کیهان اعلام می‌کنیم. طبق پژوهش جدید محققان دانشگاه منچستر، سیگنال‌های راداری که از فرودگاه‌های تجاری و نظامی روی زمین پخش می‌شوند، آن‌قدر قوی هستند که حتی از فاصله ۲۰۰ سال نوری نیز قابل شناسایی‌اند.
منشأ سیگنال‌ها: فرودگاه‌های تجاری و رادارهای نظامی
مطالعه منتشرشده در نشست انجمن سلطنتی نجوم بریتانیا، دو منبع اصلی برای این سیگنال‌های فضایی را معرفی می‌کند:
1. رادارهای ردیاب پرواز در فرودگاه‌ها
سامانه‌هایی که در فرودگاه‌هایی مانند هیترو لندن، گتویک یا فرودگاه JFK نیویورک برای کنترل ترافیک هوایی به کار می‌روند، سیگنال‌هایی با قدرت ترکیبی بالا و پوشش وسیع به فضا ارسال می‌کنند. این سیگنال‌ها دقیق، مداوم و قابل‌شناسایی هستند.
2. رادارهای نظامی با الگوهای متمرکز
برخلاف رادارهای فرودگاهی، رادارهای نظامی ضعیف‌تر اما جهت‌دار و متمرکز هستند. این ویژگی باعث می‌شود سیگنال‌هایشان همانند نور چراغ یک فانوس دریایی در فضا قابل‌تشخیص باشد و به‌راحتی به‌عنوان نشانه‌ای از فناوری پیشرفته تعبیر شود.
بیگانگان چطور ما را می‌بینند؟
دانشمندان با شبیه‌سازی نحوه انتشار امواج رادیویی زمین در فضا، نشان دادند که یک تمدن پیشرفته در فاصله ۲۰۰ سال نوری، با استفاده از تلسکوپ‌هایی مانند Green Bank در آمریکا می‌تواند این سیگنال‌ها را شناسایی کند.
برای درک این موضوع، کافی است بدانید که نزدیک‌ترین سیاره فراخورشیدی قابل سکونت به زمین، یعنی پروکسیما قنطورس b تنها ۴.۲ سال نوری با ما فاصله دارد. اما امواج راداری ما از دهه ۱۹۵۰ تاکنون، فقط حدود ۷۵ سال نوری را طی کرده‌اند.
آیا بیگانگان ما را دیده‌اند؟
پاسخ این است: فعلاً نه! چون امواج راداری ما هنوز به فاصله ۲۰۰ سال نوری نرسیده‌اند. بنابراین، اگر تمدنی در آن نقطه وجود داشته باشد، باید حدود ۱۲۵ سال دیگر منتظر بماند تا اولین نشانه‌های وجود ما را دریافت کند.
چرا این مطالعه مهم است؟
این پژوهش پیامدهای علمی و اخلاقی مهمی دارد:
1. آیا باید نگران باشیم؟
برخی از دانشمندان معتقدند که پخش سیگنال‌های قوی از زمین ممکن است خطرناک باشد، چرا که می‌تواند توجه تمدن‌هایی را جلب کند که نیت آنها نامعلوم است.
2. راهنمایی برای جست‌وجوی بیگانگان
از سوی دیگر، این مطالعه به اخترشناسان کمک می‌کند تا دقیق‌تر بدانند که در جست‌وجوی حیات فرازمینی، باید به دنبال چه نوع سیگنال‌های مصنوعی از سیارات دیگر باشند.
3. درک بهتر از اثرات فناوری انسانی
پژوهش حاضر، نقش فناوری‌های زمینی در شکل‌دهی محیط رادیویی اطراف سیاره ما را نیز نشان می‌دهد؛ چیزی که در آینده، ممکن است برای مدیریت پایداری در فضا اهمیت زیادی پیدا کند.
جمع‌بندی
زمین، حتی اگر بخواهد هم نمی‌تواند موقعیتش را پنهان کند! از فرودگاه‌ها گرفته تا سامانه‌های راداری نظامی، هر روز سیگنال‌هایی از سیاره ما به فضا فرستاده می‌شود که ممکن است در آینده، توسط بیگانگان شناسایی شوند. حال این پرسش مطرح می‌شود: آیا وقت آن نرسیده که آگاهانه‌تر با فناوری‌های انتشار امواج رادیویی رفتار کنیم؟
یافته‌های این پژوهش در نشست ملی انجمن سلطنتی نجوم بریتانیا ارائه شده است.
