مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد حذف یک اسیدآمینه خاص به نام «سیستئین» از رژیم غذایی موش‌ها می‌تواند به کاهش وزن چشمگیری منجر شود. پژوهشگران دانشگاه نیویورک با استفاده از ترکیبی از رژیم غذایی خاص و اصلاحات ژنتیکی، موفق شدند توانایی موش‌ها را در تولید این اسیدآمینه مهار کرده و نتایج شگفت‌انگیزی به‌دست آورند.
در این آزمایش، مشخص شد که حذف سیستئین از رژیم غذایی و جلوگیری از تولید طبیعی آن، موجب کاهش وزن تا ۳۰ درصد تنها در مدت یک هفته شد. دلیل اصلی این اتفاق کاهش سطح ماده‌ای حیاتی به نام کوآنزیم A است؛ ترکیبی که در سوخت‌وساز چربی‌ها و تولید انرژی نقش اساسی ایفا می‌کند.
با کاهش کوآنزیم A، فعالیت فرایندهایی نظیر فسفریلاسیون اکسیداتیو – که برای تولید انرژی در سلول‌ها حیاتی هستند – مختل می‌شود. در نتیجه، بدن موش‌ها دیگر نمی‌تواند انرژی موردنیاز خود را از کربوهیدرات‌ها تأمین کند و ناچار به مصرف چربی‌های ذخیره‌شده روی می‌آورد.
جالب‌تر آنکه این تغییرات متابولیکی همراه با افزایش هورمونی به نام GDF15 بود که نقش مهمی در سرکوب اشتها ایفا می‌کند. به این ترتیب، موش‌ها هم کمتر غذا خوردند و هم چربی‌های بدن‌شان را سریع‌تر سوزاندند؛ فرایندی که به کاهش وزن چشمگیر منجر شد.
دکتر اوگنی نادلر، یکی از پژوهشگران این پروژه، می‌گوید: «نتایج ما ثابت می‌کند که کاهش سیستئین در بدن با فعال‌سازی چند مسیر زیستی مشخص، به سرعت باعث چربی‌سوزی می‌شود. این یافته می‌تواند پایه‌گذار روش‌های نوین کنترل وزن در آینده باشد.»
با این حال، دانشمندان هشدار می‌دهند که حذف کامل سیستئین در انسان فعلاً امکان‌پذیر نیست؛ چراکه این اسیدآمینه در بسیاری از مواد غذایی وجود دارد و برای عملکرد حیاتی اندام‌های بدن ضروری است. همچنین، مهار ژنتیکی تولید آن در انسان‌ها می‌تواند عوارض جدی به‌دنبال داشته باشد.
با این‌حال، پژوهشگران معتقدند که این یافته‌ها افق‌های تازه‌ای برای توسعه روش‌های ایمن‌تر و هدفمند در کاهش وزن باز می‌کند. هدف نهایی آن‌ها، طراحی راهکارهایی است که بدون نیاز به حذف کامل سیستئین، بتوانند تأثیر مشابهی را در بدن انسان ایجاد کنند.