آدری کروز، نخستین زن دریافت‌کننده تراشه مغزی نورالینک، توانست با استفاده از ذهن خود و تنها از طریق فرمان‌های مغزی، نامش را پس از دو دهه ناتوانی روی صفحه کامپیوتر بنویسد.
دستاوردی بی‌سابقه در تاریخ فناوری مغز و رایانه
در یکی از شگفت‌انگیزترین پیشرفت‌های پزشکی و تکنولوژیک سال‌های اخیر، آدری کروز، زنی که بیش از دو دهه دچار فلج کامل بود، با استفاده از ایمپلنت مغزی شرکت نورالینک توانست نام خود را بنویسد. این دستاورد تنها با کمک افکار او و بدون هیچ حرکت فیزیکی‌ای انجام شد.
نورالینک، استارتاپ جنجالی متعلق به ایلان ماسک، با هدف اتصال مستقیم مغز انسان به رایانه‌ها تأسیس شده و حالا با این موفقیت، یک قدم بزرگ به تحقق تله‌پاتی دیجیتال نزدیک‌تر شده است.
از فلج کامل تا نوشتن دیجیتالی با ذهن
آدری کروز که در ۱۶ سالگی به‌دلیل بیماری فلج شده بود، حالا در ۳۶ سالگی توانسته برای اولین‌بار پس از ۲۰ سال، نام خود را به‌صورت دیجیتال و با استفاده از ذهنش بنویسد. او در شبکه اجتماعی X (توئیتر سابق) تصویری منتشر کرد که نشان می‌داد نامش «Audrey» با رنگ بنفش و به‌صورت دست‌نویس روی صفحه لپ‌تاپ نوشته شده است.
او در کنار این تصویر نوشت: «برای اولین‌بار در دو دهه گذشته تلاش کردم نامم را بنویسم. دارم تمرین می‌کنم.» این پست به‌سرعت در فضای مجازی پخش شد و میلیون‌ها نفر آن را دیدند. حتی ایلان ماسک نیز به آن واکنش نشان داد و نوشت: «او فقط با فکر کردن، رایانه‌اش را کنترل می‌کند. بیشتر مردم نمی‌دانند که چنین چیزی ممکن است.»
عمل جراحی و مکانیزم تراشه نورالینک
در توضیح عملکرد این فناوری، کروز در پستی دیگر نوشت: «این یک عمل جراحی مغز بود. آن‌ها سوراخی در جمجمه‌ام ایجاد کردند و ۱۲۸ رشته بسیار ظریف را در ناحیه قشر حرکتی مغزم قرار دادند. اندازه این ایمپلنت تقریباً به بزرگی یک سکه ۲۵ سنتی است.»
او تأکید کرد که این تراشه حرکات بدنی را بازنمی‌گرداند، بلکه هدف آن تنها ایجاد ارتباط مستقیم مغز با دستگاه‌های دیجیتال و انجام کارهایی مانند تایپ یا کنترل نشانگر ماوس از طریق ذهن است. به گفته او، این فناوری هنوز در مراحل ابتدایی است و نیاز به بهبود و توسعه فراوان دارد.
نورالینک و آینده‌ای که نزدیک‌تر از همیشه است
تراشه نورالینک که به‌تازگی روی مغز کروز کاشته شده، بخشی از آزمایش‌های بالینی اولیه این شرکت در زمینه رابط مغز و رایانه (BCI) است. هدف از این فناوری، فراهم کردن امکان کنترل دستگاه‌ها برای افراد معلول یا ناتوان با استفاده از سیگنال‌های مغزی و بدون نیاز به حرکات فیزیکی است.
با اینکه کروز نخستین زنی است که چنین تراشه‌ای را دریافت کرده، پیش‌تر نیز مردی به نام «نولان آربن» از طریق این فناوری توانست با ذهن خود بازی شطرنج دیجیتالی انجام دهد. با این حال، موفقیت کروز در نوشتن نامش نشان‌دهنده پیشرفتی چشمگیر در کاربرد انسانی و عاطفی این فناوری است.
تله‌پاتی دیجیتال دیگر یک رؤیا نیست
داستان آدری کروز نشان می‌دهد که رؤیاهایی چون کنترل دستگاه‌ها با فکر، روزی تحقق پیدا می‌کنند. شاید این فناوری هنوز در مراحل ابتدایی باشد، اما به‌وضوح راه را برای بازگرداندن استقلال به افراد ناتوان و تبدیل ذهن به ابزار دیجیتال قدرتمند باز کرده است.
اگرچه هنوز راهی طولانی در پیش است، اما تجربه کروز الهام‌بخش میلیون‌ها نفر در سراسر جهان خواهد بود — نه فقط برای بیماران، بلکه برای کسانی که به آینده‌ای هوشمندتر و انسانی‌تر امیدوارند.
