در رقابت جهانی هوش مصنوعی، توجهات اغلب به سوی مدل‌های پیشرفته آمریکایی مانند GPT از شرکت OpenAI جلب می‌شود. اما در پشت پرده، چین با تمرکز گسترده بر منابع محاسباتی، در حال طراحی مسیر متفاوتی برای تسلط بر این صنعت نوظهور است.
پکن به‌خوبی دریافته که برای پیشروی در عرصه هوش مصنوعی، صرفاً توسعه الگوریتم‌ها و مدل‌ها کافی نیست. آنچه اهمیت بیشتری دارد، زیرساخت‌های فنی و قدرت پردازش عظیم است. به همین دلیل، دولت چین میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری را به‌سمت ایجاد مراکز داده، تأمین چیپ‌های قدرتمند و مدیریت منابع انرژی هدایت کرده است.
چین با وجود تحریم‌های شدید آمریکا علیه صادرات تراشه‌های پیشرفته، از طریق ساخت ابرکامپیوترها و مراکز داده اختصاصی، در حال جبران شکاف تکنولوژیک با غرب است. شرکت‌هایی مانند Alibaba Cloud و ByteDance با تخصیص ظرفیت‌های محاسباتی عظیم به استارتاپ‌های داخلی، به‌دنبال تقویت اکوسیستم بومی مدل‌های زبانی هستند.
این در حالی است که ایالات متحده، اگرچه در توسعه مدل‌های هوش مصنوعی پیشرفته پیشتاز باقی مانده، اما در زمینه ظرفیت پردازش و منابع زیرساختی با چالش‌هایی روبروست. حتی برخی کارشناسان دره سیلیکون هشدار داده‌اند که کمبود GPU و انرژی ممکن است توان رقابتی آمریکا را در آینده تحت‌تأثیر قرار دهد.
چین از منظر استراتژیک، رقابت در هوش مصنوعی را همچون رقابت در صنعت نیمه‌رساناها می‌بیند؛ با این تفاوت که در AI، زمان اهمیت دوچندان دارد. هر روز تأخیر در توسعه، می‌تواند به معنای از دست دادن مزیت رقابتی در آینده‌ای باشد که تحت سلطه فناوری‌های مولد شکل خواهد گرفت.
تحلیلگران معتقدند که تمرکز چین بر کنترل زنجیره تأمین هوش مصنوعی — از تولید چیپ تا آموزش مدل‌های بزرگ — در بلندمدت می‌تواند به یک برتری پایدار تبدیل شود. اگرچه در کوتاه‌مدت، شرکت‌های آمریکایی مانند Nvidia، OpenAI و Anthropic برتری فنی دارند، اما چین با سرعتی خیره‌کننده در حال کاهش فاصله است.
در نهایت، رقابت هوش مصنوعی به‌جای آنکه صرفاً در آزمایشگاه‌ها رقم بخورد، به میدان رقابت اقتصادی و ژئوپلتیکی تبدیل شده است. و چین، با نگاهی بلندمدت، سعی دارد با تسلط بر قدرت محاسباتی، بازی را به نفع خود تغییر دهد.
